برخورد نزدیک با اعتیاد

در یک خانه قدیمی که تاریک و نمور بود، حدود دوازده اتاق داشت که در هر کدام از این اتاق‌ها یک خانواده زندگی می‌کرد. این خانواده‌ها اغلب بلوچ و غربت بودند و از راه دستفروشی، ساز زدن، گدایی و... امرار معاش می‌کردند. ایزدی‌جیران، نویسنده کتاب «افیون‌زدگان»، حدود چهار هفته در این خانه در لب خط سکونت داشت و به صورت مستقیم با افراد در ارتباط بود.

مردم‌شناس در دروازه‌غار به صورت اتفاقی با معتادی آشنا شد که به مطلع کلیدی و دستیار میدانی او تبدیل شد و برای یافتن افراد کمک زیادی می‌کرد. ایزدی جیران در محله دروازه غار از عصر تا 3 شب در پاتوق‌ها و میان معتادها بود و با آن‌ها زمان می‌گذراند.

مسئله اصلی ایزدی‌جیران این بود که چرا برخی از معتادها کارتن‌خواب می‌شوند و بعضی دیگر خیر؟ او پاسخ خود را بعد از انجام پژوهش یافت: «خشونت فرهنگ»؛ طردی که از خانواده و با مفهوم آبرو شروع می‌شود و در جامعه و رسانه‌ها و مسئولان ادامه پیدا می‌کند.